Welkom Geocaching De geschiedenis

Links

De Geschiedenis van Geocaching

Letterboxing, stashhunting, geocaching … drie vlaggen die in wezen dezelfde lading dekken. Geocaching is de moderne variant van het aloude oriëntatiespel letterboxing.

Letterboxing begon in Engeland, in Dartmoor om precies te zijn, toen natuurgids James Perrott in 1854 een forse jampot plaatste bij Cranmere Pool, een voormalig meer. Tijdens rondleidingen gaf James aanwijzingen om de schat te vinden en maakte hij duidelijk wat de bedoeling was. Vinders van ‘Perrott's Pot’ konden er aan zichzelf geadresseerde briefkaarten in achterlaten, die door volgende vinders weer werden meegenomen en gepost. Zo konden schatzoekers aantonen dat zij de pot hadden gevonden en werden zij ook op de hoogte gehouden van vondsten van anderen.



Een briefkaart uit 1905, met de goed gemarkeerde locatie van de eerste letterbox.

Perrot's Pot werd bekend in kringen van wandelaars en natuurliefhebbers en trok steeds meer bezoekers. De pot werd vervangen door een metalen kistje en werd al spoedig de ‘letterbox’ (brievenbus) genoemd. Ook werden een logboek en een stempel toegevoegd. In het logboek konden bezoekers hun ervaringen kwijt. Het idee van James Perrot vond navolging en er werden steeds meer letterboxes in Dartmoor geplaatst. Schatzoekers gingen er ook persoonlijke logboeken op na houden om hun vondsten te noteren. Tevens ontwierpen zij eigen stempels met vaak prachtige wapens of logo’s. Bij het vinden van een letterbox werd het logboek van de box gestempeld en kreeg het eigen logboek het stempel van de box.

En zo gaat het anderhalve eeuw later nog steeds, al liggen er nu duizenden letterboxes verspreid over de hele wereld. Bij het zoeken naar letterboxes wordt van oudsher gebruik gemaakt van uiteenlopende oriëntatie- en navigatietechnieken. Routebeschrijvingen, cryptische aanwijzingen, puzzel- tochten, kaart en kompas. Halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw werden, wederom in Dartmoor, de eerste letterboxes opgespoord met behulp van het Global Positioning System, kortweg GPS: het netwerk van satellieten dat de basis vormt van alle hedendaagse (auto)navigatiesystemen. In die tijd werden in Scandinavië ook de eerste trek- en speurtochten gehouden waarbij GPS ontvangers werden gebruikt om te navigeren in de wildernis en onderweg ‘caches’ op te sporen.

Caches zijn oorspronkelijk in de wildernis verborgen opslagplaatsen met voedsel, gereedschappen en ammunitie, waar pioniers en ontdekkings-reizigers tijdens hun tochten hun voorraden konden aanvullen. Naar goed gebruik ruilde je wat je nodig had tegen dat wat je kon missen, zodat de inhoud van de cache, de voorraad of ‘stash’ op peil bleef. Aan het begin van het derde millennium kreeg het begrip cache in korte tijd en in brede kring een nieuwe betekenis: die van geocache.

Een geocache is een letterbox, die behalve een logboek ook ruilspullen bevat. Sinds het jaar 2000 zijn over vrijwel de hele wereld honderdduizenden geocaches verborgen en tegenwoordig gaan hele gezinnen er in het weekend op uit om geocaches op te sporen en te loggen. Geocaching heeft zich in slechts enkele jaren ontwikkeld tot een populair tijdverdrijf voor avontuurlijk ingestelde mensen van alle nationaliteiten. Hoe is geocaching in relatief korte tijd zo populair geworden?

Aan de populariteit van geocaching liggen twee belangrijke technische ontwikkelingen ten grondslag: het [[GPS]] satellietnavigatiesysteem en het [[Internet]]. Het GPS-systeem werd in de jaren tachtig ontwikkeld door het Amerikaanse leger om geleide wapens zo nauwkeurig te kunnen besturen, dat ze bij wijze van spreken door het wc-raampje van de vijand naar binnen kunnen vliegen.

Halverwege de jaren negentig was het systeem volledig operationeel. In eerste instantie werden de stuursignalen met opzet minder nauwkeurig gemaakt, zodat alleen de Amerikanen en hun bondgenoten met speciale ontvangers er optimaal van konden profiteren. Natuurlijk was het slechts een kwestie van tijd voordat ook de ‘tegenpartij’ over dergelijke ontvangers beschikte. Ook werd het economisch belang van GPS steeds groter. Behalve het militaire apparaat gingen ook reddingswerkers, hulpverleners, vlieg- maatschappijen en transportbedrijven GPS gebruiken.

Aan het begin van de 21e eeuw wogen de strategische voordelen van de verminderde nauwkeurigheid van GPS niet langer op tegen de economische nadelen en op 1 mei 2000 maakte de toenmalige Amerikaanse president [[Bill Clinton]] een einde aan de ‘selectieve beschikbaarheid’ van het navigatiesysteem. Sindsdien kan iedereen met behulp van een betrekkelijk eenvoudige GPS-ontvanger waar ook ter wereld tot op enkele meters nauwkeurig zijn of haar positie bepalen.

In een discussiegroep op Internet, een ontmoetingsplaats van geïnteresseerden in satellietnavigatie, werd druk gespeculeerd over de nieuwe mogelijkheden van GPS, ook om het navigatiesysteem in spelvorm toe te passen. Op 3 mei 2000 verstopte de Amerikaan [[Dave Ulmer]] een zwarte plastic emmer met een logboek en ruilspullen in een bos bij zijn woonplaats in Portland, Oregon. Vervolgens publiceerde hij de coördinaten van zijn ‘stash’ in de nieuwsgroep voor satellietnavigatie op Internet: sci.geo.satellite-nav

'Well, I did it, created the first stash hunt stash and here are the coordinates:

N 45 17.460
W122 24.800

Lots of goodies for the finders. Look for a black plastic bucket buried most of the way in the ground. Take some stuff, leave some stuff! Record it all in the log book. Have Fun!

Stash contians: Delorme Topo USA software, videos, books, food, money, and a slingshot!’

Binnen een dag werd de stash gevonden door Mike Teague, die het logboek tekende, het geld meenam en de stash aanvulde met sigaretten, een pen en een cassettebandje. Zo kreeg het aloude letterboxing een moderne variant, die door Dave Ulmer in eerste instantie ‘The Great American GPS Stash Hunt’ en daarna ’Global Positioning Stash Hunt (GPSH)’ werd gedoopt. Daarbij schreef Dave de profetische woorden:

'Make your own stash in a unique location, put in some stuff and a log book. Post the location on the Internet. Soon we will have thousands of stashes all over the world to go searching for. Have Fun!!

Dave...’

Op 7 mei plaatste Mike Teague stashes nr. 2 en 3 op even unieke als indrukwekkende locaties: de hellingen van de beruchte vulkaan Mount St. Helens. De dag erna publiceerde Mike zijn GPS Stash Hunt Homepage met een overzicht van de beschikbare stashes en algemene informatie over het nieuwe GPS-spel. De door David Ulmer voorgestelde naam stuitte echter op weerstand en op 30 mei stelde Matt Stum voor het spel ‘geocaching’ te noemen, verwijzend naar verborgen voorraadplaatsen (caches) verspreid over de hele Aarde (geos) en de letterboxing-traditie.

Sinds de meidagen van 2000 zijn er vele websites opgezet waar geocaches worden aangemeld, gepubliceerd en gelogd. Rond deze sites zijn bloeiende gemeenschappen van geocachers ontstaan, die GPS-speurtochten uitzetten en in logjes en forums ervaringen uitwisselen.

Verreweg de grootste database met geocaches wordt beheerd door geocaching.com. Deze toonaangevende Amerikaanse website biedt talrijke faciliteiten om het geocachen in al zijn facetten te beleven. In verschillende landen zijn, onder auspiciën van geocaching.com, nationale websites opgezet, zoals geocaching.nl, die gebruik maken van de centrale database in Amerika.

 

bron: www.qualitycaching.com